Πρωτοποριακός υπήρξε ο ρόλος της Λεμεσού στην ανάπτυξη της τηλεφωνίας στην Κύπρο. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, μέχρι το 1925 η τηλεφωνία στην Κύπρο ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Το πολύ περιορισμένο δίκτυο της τότε εποχής εξυπηρετούσε μόνο κυβερνητικά τμήματα, ενώ μία υποτυπώδης σύνδεση υπήρχε ανάμεσα σε δασικούς σταθμούς.
Ήταν η λεμεσιανή οικογένεια Γιορδαμλή (τα αδέλφια Γεώργιος και Υάκινθος) που τόλμησε το 1925 την εγκατάσταση ιδιωτικού τηλεφωνικού δικτύου, το οποίο αδειοδοτήθηκε έναν χρόνο αργότερα, εξυπηρετώντας 100 περίπου συνδρομητές.
Ενδεικτικά είναι και δημοσιεύματα της τότε εποχής: «Προ πολλού είχομεν γράψει ότι οι παρ’ ημίν αδελφοί Γιορδαμλή διενήργουν την εγγραφή συνδρομητών μεταξύ ιδίως του εμπορικού κόσμου προς εγκατάστασιν τηλεφωνικής υπηρεσίας… Τώρα ευρισκόμεθα εις την ευχάριστον θέσιν ν’ αναγγείλωμεν, ότι πάντα τα αναγκαία εξαρτήματα μετά του μηχανήματος του τηλεφωνικού κέντρου παραγγελθέντα εις την Αυστρίαν, έχουσι φθάσει ενταύθα από τίνων ημερών…».
Στον κατάλογο συνδρομητών του Οκτωβρίου 1929 παρατίθενται οι μονοψήφιοι και διψήφιοι αριθμοί τηλεφώνων, ανάμεσα τους το 47 για το Δημαρχείο Λεμεσού και το 51 για το κυβερνητικό νοσοκομείο. O αριθμός 1 ήταν του Καταστήματος Αποικιακών, Χρυσόστομος Χριστοφίδης.
Στον χειρισμό του τηλεφωνικού κέντρου ήταν οι κόρες του Γεώργιου Γιορδαμλή, Ελευθερία και Ευανθία, οι οποίες εικονίζονται και στη σχετική φωτογραφία.
